Glaswerken kunnen een aantal aanvullende bewerkingen ondergaan zoals het aanbrengen van een brandschildering, een powderprint/zeefdruk en/of een zandstraling.
Een brandschildering wordt gebruikt om een afbeelding op het glas te tekenen die daarna wordt ingebrand. In het verleden is gebrandschilderd glas veel gebruikt in kerken voor het uitbeelden van religieuze boodschappen. Later zijn er ook meer algemene toepassingen bij gekomen. Brandschilderverven bestaan uit poederglas, pigmenten en een bindmiddel. Een brandschildering is opgebouwd in lagen die meestal afzonderlijk worden ingebrand.
Zeefdruk is een techniek die veel in de grafische industrie wordt toegepast. Hierbij wordt verf door een vooraf bewerkte zeef getrokken. Deze techniek wordt ook gebruikt om een afbeelding over te brengen op glas. Glaspoeders worden met een medium vermengd tot een ‘verf’ die door de zeef wordt getrokken. Bij powderprinting wordt het glaspoeder niet vermengd met een medium maar droog door een grovere zeef getrokken. De afbeelding verschijnt in poedervorm op het glas. In beide technieken wordt de afbeelding vervolgens ingebrand in het glas.
Zandstralen is een matteringstechniek waarbij een straalmiddel onder hoge druk tegen het glasoppervlak wordt gespoten. Het glas wordt vooraf bedekt met een elastische, gummie-achtige laag, waarbij een figuur wordt vrij gelaten of uitgesneden. De vrijgelaten delen worden vervolgens met een straalmiddel uitgestraald. Er kan zowel vrij oppervlakkig gestraald worden (het effect is een mattering) of er kan dieper gestraald worden (er ontstaat een reliëfstraling).